Glavna tema članka je analiza podjela u srpskom društvu i njihov utjecaj na politiku i društvo. Autor ističe da su srpske podjele često predmet žaljenja, ali i ponosa, te da one ne objašnjavaju stvarne probleme već ih komplikuju. Srpsko društvo podijeljeno je na dvije osnovne grupe – “mi” i “oni” – koje okupljaju različite i često nespojive interese. Autor smatra da Srbija nikada nije imala pravu parlamentarnu demokratiju koja bi mogla prevazići te podjele, jer političke stranke ne artikulišu stvarne interese društvenih grupa, već su podijeljene na one koji su za “nas” i one koji su za “njih”. Ova tema može se sagledati iz različitih političkih uglova, gdje ljevica naglašava društvene nejednakosti i potrebu za solidarnošću, centar se fokusira na političku stabilnost i funkcionalnost sistema, dok desnica ističe nacionalni identitet i jedinstvo kao ključ prevazilaženja podjela.
Političke perspektive:
Lijevo: Lijevo orijentisani narativi naglašavaju društvene nejednakosti koje stoje iza srpskih podjela i pozivaju na solidarnost među različitim društvenim grupama. Kritikuju politički sistem zbog neuspjeha da zastupa interese marginaliziranih i siromašnih, ističući da elite često koriste podjele za održavanje moći i sprječavanje socijalne pravde.
Centar: Centristička perspektiva fokusira se na političku stabilnost i funkcionalnost demokratskog sistema. Priznaje postojanje podjela, ali naglašava važnost parlamentarne demokratije i političkih stranaka koje artikulišu različite društvene interese kako bi smirile sukobe. Centar poziva na pragmatična rješenja i politički dijalog za prevazilaženje podjela.
Desno: Desno orijentisani narativi ističu nacionalni identitet i jedinstvo kao ključ prevazilaženja srpskih podjela. Često tumače podjele kao rezultat vanjskog utjecaja ili unutrašnje izdaje i naglašavaju važnost snažne nacionalne svijesti i kohezije. Desnica može kritikovati ljevicu i centar zbog slabljenja nacionalnog jedinstva.
