Papa Lav XIV prvi put u historiji imenovao je kineskog biskupa, što predstavlja značajan korak u primjeni sporazuma između Vatikana i Kine iz 2018. godine. Sporazum omogućava kineskim vlastima određeni utjecaj na imenovanje crkvenih lidera, dok papa zadržava pravo veta. Ovaj potez ima za cilj prevazići podjele između zvanične državne katoličke crkve i podzemne crkve lojalne Vatikanu, koje su često bile izložene pritiscima i hapšenjima. Papa Franjo naišao je na kritike konzervativnih krugova unutar Katoličke crkve zbog ustupaka Pekingu, ali se sporazum smatra značajnim korakom u normalizaciji odnosa između Vatikana i Kine, prekinutih 1951. godine.
Političke perspektive:
Lijevo: Lijevo orijentirani mediji naglašavaju humanitarne i diplomatske aspekte sporazuma Vatikana i Kine, ističući potencijal za poboljšanje vjerske slobode i dijaloga. Oni vide imenovanje kao pozitivan korak ka pomirenju i smanjenju progona podzemnih katolika u Kini.
Centar: Centristički izvori izvještavaju o činjenicama imenovanja i sporazuma, fokusirajući se na diplomatski značaj i ravnotežu moći između Vatikana i kineskih vlasti. Predstavljaju potez kao pragmatičan kompromis usmjeren na normalizaciju odnosa i poboljšanje položaja katolika u Kini bez jakog uređivačkog stava.
Desno: Desno orijentirani mediji često kritikuju ustupke Vatikana kineskoj vladi, izražavajući zabrinutost zbog gubitka autoriteta pape i moguće izdaje podzemnih katolika lojalnih Vatikanu. Ističu rizike legitimizacije državne crkve koja ne priznaje u potpunosti papinu vlast i upozoravaju na kompromis vjerskih principa zbog političke koristi.
