Kad pomislite na bosansku kinematografiju, jedan film odmah iskače iz tame – „Boj na Kosovu“. Premijerno prikazan prije 36 godina, ovaj film nije samo historijski podsjetnik, već i simbol nacionalnog ponosa i filmske umjetnosti. Ali, jeste li znali koliko je snimanje bilo haotično, dramatično i gotovo nemoguće?
Sve je počelo 3. aprila, u impozantnom ambijentu Smederevske tvrđave, gdje je cijela ekipa imala zadatak da u rekordnom roku od samo 90 dana snimi i montira film. Da, dobro ste pročitali – 90 dana! U svijetu gdje se za velike produkcije uzima i po nekoliko godina, ovakav rok bio je ravno ludilu.
I dok su se glumci i statisti (njih oko hiljadu!) borili sa zahtjevnim borbenim scenama, režiser Zdravko Šotra i scenarista Ljubomir Simović nisu imali pravo na grešku. Čak su paralelno radile dvije ekipe – jedna snima, druga priprema teren. Sve je moralo štimalo, jer premijera je bila zakazana za 28. juni, na dan Vidovdana, tačno 600 godina od bitke na Kosovu polju.
Glumačka postava? Prava plejada zvijezda! Miloš Žutić kao knez Lazar, Gorica Popović kao kneginja Milica, Žarko Laušević kao Miloš Obilić – koji je, usput, skoro stradao na snimanju! Tu su i Branislav Lečić, Milan Gutović, Voja Brajović, Katarina Gojković i mnogi drugi.
Lokacije su bile spektakularne: Smederevska tvrđava, Deliblatska peščara, manastiri i tvrđave širom Srbije i Makedonije. Čak je izgrađena i crkva Samodreža za scenu pričešćivanja vojske prije bitke.
Iako je budžet bio skroman – oko milijardu starih dinara, što je bilo samo malo skuplje od tadašnjeg filma „Doma vešanje“ – film je uspio postati remek-djelo.
Pokušaj da se snimi novi film o Boju na Kosovu pod režijom Predraga Gage Antonijevića s novom glumačkom postavom još uvijek nije realiziran, što dodatno pokazuje koliko je originalni film ostao neprevaziđen.
Dakle, sljedeći put kad budete gledali „Boj na Kosovu“, sjetite se – iza te epske priče stoji tim koji je radio kao da im život ovisi o tome, s hiljadu statista, desetine konja i samo 90 dana da sve to pretoči u vječnost. A vi, šta mislite, da li bi danas neko mogao napraviti takav film u ovakvim uslovima? Bacite komentar, da vidimo ko je za, a ko protiv takvog filmskog ludila!
