Nađa Komaneči, prva gimnastičarka koja je na Olimpijskim igrama dobila savršenu ocenu 10, proživela je tešku životnu dramu. Iza njenih zlatnih medalja krije se osam godina zatočeništva i seksualnog zlostavljanja pod komunističkim režimom Rumunije. Nakon što je njen trener zatražio azil u Americi, Nađa je bila pod nadzorom tajne službe, nije smela da putuje i bila je zatvorenica svoje zemlje. Kasnije je seksualno zlostavljana od strane sina diktatora Čaušeskua. Nakon što je ostala trudna, prisiljena je na prekid trudnoće. Pre nego što je Rumunija pala, pobegla je preko Dunava u Mađarsku, a zatim u Ameriku, gde je doživela novo zatočeništvo pod kontrolom biznismena koji je koristio njeno ime za zaradu. Nakon godinu dana, uz pomoć prijatelja, preselila se u Kanadu i započela novi život sa suprugom, američkim gimnastičarem Bartom Konerom. Danas vodi školu gimnastike i živi slobodno, daleko od politike i pritisaka.
Političke perspektive:
Levo: Levi mediji ističu kršenje ljudskih prava i represivnu prirodu komunističkog režima u Rumuniji pod kojim je Nađa Komaneči patila. Naglašavaju seksualno zlostavljanje i političku represiju, prikazujući njenu priču kao borbu protiv autoritarizma.
Centar: Centristički izvori fokusiraju se na činjenice o Nađinim sportskim uspesima i teškoćama koje je preživela, pružajući uravnotežen prikaz njenog nasleđa i ličnih borbi bez preteranog političkog konteksta. Priznaju njen beg i novi život u inostranstvu kao pozitivan ishod.
Desno: Desničarski mediji često ističu Nađin beg iz komunističkog režima kao simbol neuspeha komunizma i trijumfa slobode i demokratije. Naglašavaju njen beg i novi život na Zapadu, prikazujući njenu priču kao pobedu nad represivnim režimima.
