Izraz „džabe“ u svakodnevnom govoru koristi se da označi nešto besplatno ili uzaludno. Njegovo poreklo vodi do turske reči „caba“, koja je imala značenje besplatno ili uzalud, a turski je izraz pozajmljen iz arapskog jezika. Ovaj izraz opstaje u srpskom jeziku još od vremena Osmanskog carstva i danas je uobičajen u govoru širom Srbije i regiona. Iako neki smatraju da je žargon, „džabe“ je postao deo standardnog jezika, jer precizno opisuje situacije kada je nešto poklonjeno ili kada je trud bio uzaludan.
Političke perspektive:
Levo: Levo orijentisani izvori naglašavaju kulturni i istorijski značaj izraza „džabe“, ističući njegove korene u osmanskom i arapskom jezičkom nasleđu i njegovu integraciju u lokalni jezik kao odraz multikulturalnih uticaja u regionu.
Centar: Centristički izvori fokusiraju se na jezičku evoluciju i svakodnevnu upotrebu termina „džabe“, predstavljajući ga kao uobičajenu frazu koja je postala deo standardnog jezika, objašnjavajući njegovo značenje i poreklo na neutralan i informativan način.
Desno: Desno orijentisani izvori mogu naglasiti očuvanje nacionalnog jezika i identiteta, primećujući kako je izraz „džabe“, uprkos stranom poreklu, u potpunosti asimiliran u srpski jezik i kulturu, ponekad ga predstavljajući kao simbol istorijske otpornosti i jezičke prilagodbe.
