Konflikt između Izraela i Irana eskalirao je nakon izraelskog napada 13. juna, što je dovelo do otvorenog sukoba. Izrael tvrdi da je napad preventivan i da je u samoodbrani, dok Iran i njegovi saveznici u regionu, uključujući Jemen, Liban i Siriju, dodatno komplikuju situaciju. Globalna podrška Izraelu nije bila potpuna, a Pakistan je upozorio na nuklearni odgovor ukoliko Izrael upotrijebi nuklearno oružje. Sukob ima potencijal da preraste u regionalni ili čak svjetski rat, dok se postavlja pitanje da li izraelski premijer Netanjahu koristi sukob za unutrašnju političku konsolidaciju. Različiti analitičari ističu kompleksnost sukoba i njegov uticaj na regionalnu i globalnu bezbednost.
Političke perspektive:
Levo: Levo orijentisani izvori ističu opasnosti eskalacije i ulogu globalnih sila u podsticanju sukoba. Često naglašavaju humanitarni uticaj na civile u regionu i kritikuju izraelske vojne akcije kao agresivne i destabilizujuće. Narativ dovodi u pitanje legitimnost izraelskih preventivnih udara i naglašava potrebu za diplomatskim rešenjima.
Centar: Centristički izvori predstavljaju uravnotežen pogled, priznajući bezbednosne zabrinutosti Izraela i regionalne ambicije Irana. Fokusiraju se na složenost sukoba, učešće više regionalnih aktera i rizik od šire eskalacije. Narativ naglašava važnost međunarodne diplomatije i krhku ravnotežu snaga na Bliskom istoku.
Desno: Desno orijentisani izvori uglavnom podržavaju pravo Izraela na samoodbranu i prikazuju Iran kao glavnog agresora koji ugrožava regionalnu stabilnost. Ističu iransku podršku proksi grupama i nuklearne ambicije. Narativ često opravdava izraelske vojne akcije kao neophodne za sprečavanje većeg sukoba i prikazuje Netanjahua kao snažnog i odlučnog lidera.
