Bitka na Sutjesci, poznata kao peta neprijateljska ofanziva, bila je jedna od najkrvavijih bitaka na prostoru bivše Jugoslavije tokom Drugog svetskog rata. Ova bitka trajala je od 15. maja do 16. juna 1943. godine, a u njoj su partizanske jedinice, predvođene Josipom Brozom Titom, pružile otpor silama Osovine koje su pokušale uništiti jugoslovenske partizane. Najveću ulogu u bici imali su hrvatski partizani iz Dalmacije, sa značajnim gubicima. Bitka je predstavljala prekretnicu u toku rata na ovim prostorima, jer je nakon nje saveznički savez odlučio pružiti veću pomoć partizanima, isključujući četnike. Bitka je ostala simbol otpora i slobode, a njena važnost je prikazana i u jugoslovenskoj kinematografiji kroz film „Bitka na Sutjesci“ iz 1973. godine.
Političke perspektive:
Levo: Levo orijentisani izvori ističu herojski otpor jugoslovenskih partizana, predvođenih Komunističkom partijom pod Titom, protiv fašističkih snaga Osovine. Naglašavaju jedinstvo i žrtvu multietničkog partizanskog pokreta, posebno značajnu ulogu hrvatskih partizana iz Dalmacije. Narativ često prikazuje bitku kao simbol antifašističke borbe i oslobođenja, ističući važnost komunističkog vođstva u pobedi.
Centar: Centristički izvori predstavljaju Bitku na Sutjesci kao značajnu vojnu bitku tokom Drugog svetskog rata sa fokusom na istorijske činjenice i strateški značaj bitke. Priznaju velike gubitke i ulogu različitih etničkih grupa, uključujući hrvatske partizane, bez jakog ideološkog okvira. Bitka se prepoznaje kao prekretnica u jugoslovenskom ratu i ključni trenutak otpora protiv okupacije Osovine.
Desno: Desno orijentisani izvori mogu isticati hrvatsko učešće u bici, ponekad naglašavajući patnje i gubitke hrvatskih partizana. Takođe mogu istaknuti složen politički kontekst, uključujući ulogu NDH i kontroverznog Ante Pavelića. Narativ može biti kritičniji prema komunističkom vođstvu i dovoditi u pitanje mitologizaciju bitke, prikazujući je kao tragičan događaj sa osporavanim tumačenjima.
