Papa Lav XIV je prvi put u istoriji imenovao kineskog biskupa, što predstavlja značajan korak u primeni sporazuma između Vatikana i Kine iz 2018. godine. Sporazum omogućava kineskim vlastima određeni uticaj na imenovanje crkvenih lidera, dok papa zadržava pravo veta. Ovaj potez je deo nastojanja da se prevaziđu podele između zvanične državne katoličke crkve i podzemne crkve lojalne Vatikanu, koje su često bile izložene pritiscima i hapšenjima. Papa Franjo je naišao na kritike konzervativnih krugova unutar Katoličke crkve zbog ustupaka Pekingu, ali ovaj dogovor se smatra značajnim korakom u normalizaciji odnosa između Vatikana i Kine, prekinutih 1951. godine.
Političke perspektive:
Levo: Levo orijentisani mediji ističu humanitarne i diplomatske aspekte sporazuma Vatikana i Kine, naglašavajući potencijal za poboljšanje verske slobode i dijaloga. Oni vide imenovanje kao pozitivan korak ka pomirenju i smanjenju progona podzemnih katolika u Kini.
Centar: Centristički izvori izveštavaju o činjenicama imenovanja i sporazuma, fokusirajući se na diplomatski značaj i ravnotežu moći između Vatikana i kineskih vlasti. Predstavljaju potez kao pragmatičan kompromis usmeren na normalizaciju odnosa i poboljšanje položaja katolika u Kini bez jakog uređivačkog stava.
Desno: Desno orijentisani mediji često kritikuju ustupke Vatikana kineskoj vladi, izražavajući zabrinutost zbog gubitka pape autoriteta i moguće izdaje podzemnih katolika lojalnih Vatikanu. Ističu rizike legitimizacije državne crkve koja ne priznaje u potpunosti papinu vlast i upozoravaju na kompromis verskih principa zbog političke koristi.
