Kantata Cara Burana, delo Karla Orfa, prvi put je izvedena 25. juna u Operi u Frankfurtu, Nemačka. Ovo scensko delo bazirano je na zbirci srednjovekovnih pesama iz 11. do 13. veka, koje su pronađene u benediktinskom manastiru u Bavarskoj. Orf je odabrao 24 pesme napisane na latinskom, starovisokonjemačkom i starofrancuskom jeziku, koje je uglazbio u dramatičnom i ekspresionističkom stilu. Kantata je poznata po svojoj intenzivnoj energiji, snažnim horovima i orkestralnim delovima, često sa elementima satire i ironije. Tekstovi obrađuju teme sudbine, ljubavi, požude, pijanstva i prolaznosti života. Najpoznatiji deo je uvodni i završni hor Fortuna, koji je postao ikoničan u popularnoj kulturi. Cara Burana je deo Orfove trilogije Trionfi.
Političke perspektive:
Levo: Levi mediji ističu kulturni i istorijski značaj Carmina Burane, naglašavajući njene korene u srednjovekovnoj poeziji i ulogu u približavanju klasične muzike široj publici. Takođe se fokusiraju na teme sudbine i ljudskog iskustva kao univerzalne i bezvremenske.
Centar: Centristički izvori izveštavaju o činjenicama prve izvedbe, pozadini dela i muzičkom stilu, pružajući uravnotežen pogled koji ceni i umetničke i istorijske aspekte Carmina Burane bez jakog ideološkog okvira.
Desno: Desničarski mediji mogu naglasiti tradicionalno i nacionalno kulturno nasleđe, fokusirajući se na nemačko poreklo Karla Orfa i važnost očuvanja klasičnih muzičkih tradicija. Takođe ističu dramatični i moćni stil dela kao simbol kulturnog ponosa.
