U Italiji se održavaju dvodnevni referendumi koji se tiču reforme radnog zakonodavstva i ubrzanja procesa naturalizacije, odnosno dobijanja državljanstva. Referendume je inicirala leva opozicija i sindikati, a glasači odlučuju o ukidanju četiri zakona koji liberalizuju tržište rada, uključujući bolju zaštitu radnika, veće naknade i pretvaranje ugovora na određeno vreme u ugovore na neodređeno vreme. Peti referendum se odnosi na ubrzanje procesa dobijanja državljanstva, sa ciljem da se smanji period čekanja sa deset na pet godina za građane izvan EU. Vlada Giorgie Meloni, desničarska koalicija, poziva na bojkot glasanja jer se protivi promenama, smatrajući da su trenutni zakoni o državljanstvu već vrlo otvoreni. Rezultati referenduma biće obavezujući samo ako glasa najmanje polovina birača. Ovi referendumi predstavljaju sukob između progresivnih snaga koje žele veća radnička prava i liberalizaciju naturalizacije, i desničarske vlade koja se protivi promenama, naročito u oblasti imigracije i državljanstva.
Političke perspektive:
Levo: Levo orijentisani mediji ističu progresivni karakter referenduma, naglašavajući potrebu za jačim radnim pravima, boljom zaštitom radnika i inkluzivnijim i bržim procesom naturalizacije. Referendumi se prikazuju kao borba protiv neoliberalne liberalizacije tržišta rada i restriktivnih imigracionih politika, uz podršku sindikata i levičarskih partija.
Centar: Centristički izvori izveštavaju faktualno, fokusirajući se na proceduralne aspekte, predložene zakonske promene i politički sukob između levice i desnice. Naglašavaju važnost izlaznosti birača za validnost rezultata i predstavljaju uravnotežene stavove obe strane.
Desno: Desno orijentisani mediji i vlada Giorgie Meloni prikazuju referendume kao nepotrebne ili štetne, naročito se protive promenama u zakonima o državljanstvu. Tvrdnje su da su trenutni zakoni već vrlo otvoreni i upozoravaju na opasnosti liberalizacije imigracionih politika. Poziv na bojkot se predstavlja kao strateški potez za sprečavanje štetnih reformi.
