Kraj jedne crkvene legende: Mitropolit Đirokastre Dimitrije preminuo nakon teške bolesti
Mitropolit albanske pravoslavne crkve u Đirokastri, Dimitrije Dikbasanis, preminuo je sinoć u Univerzitetskoj opštoj bolnici u Janjini. Uzrok smrti bio je višestruko otkazivanje organa usled komplikacija respiratorne infekcije i endokarditisa. Njegova smrt označava kraj jedne važne ere za pravoslavnu zajednicu u Albaniji.
Rođen u Seresu, Grčka, Dimitrije je bio posvećen crkvi od mladosti. Studirao je teologiju na Aristotelovom univerzitetu u Solunu, a potom je zamonašen u manastiru Svete Katarine na Sinajskoj gori u Egiptu. Njegov rad na sistematizaciji starih rukopisa u ovom manastiru smatra se jednim od najvrednijih doprinosa crkvenoj baštini.
Nakon dolaska nadbiskupa Anastasija u Albaniju 1992. godine, Dimitrije se pridružio misionarskoj delatnosti autokefalne pravoslavne crkve Albanije. Bio je protosinđel, a kasnije i mitropolit Đirokastre, gde je dugo služio sa velikom posvećenošću.
Takođe je bio zamenik predsednika obrazovne fondacije „Duh ljubavi“, koju je osnovao pokojni arhiepiskop Anastas, i dao je ključni doprinos razvoju pravoslavnog obrazovanja u Albaniji.
Opelo će biti služeno 1. jula u katedrali Vaskrsenja Hristovog u Đirokastri, a kapela Svetog arhiepiskopata u Tirani već je mesto molitve za pokoj njegove duše.
Ova vest je potresla pravoslavnu zajednicu, koja gubi jednog od svojih najposvećenijih i najuticajnijih vođa. Dimitrijeva smrt podseća nas koliko je krhka ljudska sudbina, ali i koliko je važna posvećenost i služba zajednici.
Ako imate neku priču ili sećanje na mitropolita Dimitrija, slobodno podelite – jer ovakve ličnosti zaslužuju da ih se pamti i priča o njima dugo nakon što odu.
Zašto je Dimitrije bio važan?
- Rođen u Grčkoj, ali je ceo život posvetio pravoslavlju u Albaniji.
- Radio je u manastiru Svete Katarine, čuvajući i proučavajući stare rukopise.
- Bio je jedan od prvih misionara autokefalne crkve Albanije posle 1992.
- Doprineo je obrazovanju kroz fondaciju „Duh ljubavi“.
Ovo nije samo vest o smrti – ovo je poziv na razmišljanje o tome koliko su crkveni lideri važni za očuvanje vere i kulture u teškim vremenima.
Da li je pravoslavna crkva u Albaniji spremna za budućnost bez Dimitrija?
Njegova smrt ostavlja prazninu. Ko će nastaviti njegov rad? Kako će se crkva nositi sa izazovima modernog doba? Ovo su pitanja koja sada muče vernike i crkvene vlasti.
U međuvremenu, sećajmo se Dimitrija kao čoveka koji je žrtvovao mnogo za svoju veru i zajednicu. Neka mu je večna slava i hvala na svemu što je učinio.
Ako ste pročitali do ovde, možda imate neki svoj stav o ulozi crkve u današnjem svetu ili o tome kako se sećamo velikih ljudi. Ne budite stidljivi, bacite komentar, ispričajte anegdotu ili samo recite šta mislite – jer ovakve teme zaslužuju da se o njima priča glasno i jasno!
