Glavna tema članka je analiza medijske propagande i kontrole u Srbiji pod aktuelnom vlašću Aleksandra Vučića. Članak opisuje kako režimski mediji i političari koriste manipulacije, dezinformacije i uvrede za ciljanje opozicije i kritičara, stvarajući paralelnu stvarnost. Mediji su pod kontrolom države i vladajuće stranke, finansirani državnim novcem i povezani sa režimom, dok nezavisni mediji imaju ograničen pristup resursima i suočavaju se sa pritiscima i pretnjama. Posebno je istaknuta uloga studenata u protestima kao neočekivanog izazivača režima, koji je do sada uspevao da kontroliše medijski narativ. Članak ukazuje na ozbiljne posledice ovakvog stanja za medijske slobode, demokratiju i društvo u Srbiji.
Političke perspektive:
Levo: Levo orijentisani izvori ističu autoritarni karakter aktuelnog režima u Srbiji, fokusirajući se na sistematsko gušenje nezavisnih medija, upotrebu propagande za manipulaciju javnim mnjenjem i represiju političke opozicije i civilnog društva. Naglašavaju ulogu studenata i grassroots pokreta kao svetionika otpora protiv kontrole medija i političkog ugnjetavanja.
Centar: Centristički izvori obično predstavljaju uravnotežen pogled, priznajući postojanje kontrole medija i propagande, ali i složenost političkog pejzaža u Srbiji. Diskutuju o izazovima sa kojima se suočavaju nezavisni mediji i uticaju vlasti, dok istovremeno prepoznaju napore opozicionih grupa i civilnog društva u promovisanju demokratskih vrednosti i slobode medija.
Desno: Desno orijentisani izvori mogu umanjivati obim kontrole medija ili je prikazivati kao neophodnu za nacionalnu stabilnost i borbu protiv korupcije. Često prikazuju medijsku strategiju vlade kao legitimnu odbranu od stranog uticaja i unutrašnjih pretnji, naglašavajući borbu protiv korupcije i važnost održavanja reda. Protesti i opozicija ponekad se prikazuju kao pod uticajem stranih aktera ili kao destabilizujuće sile.
