Glavni članak analizira ulogu studentskog aktivizma u Srbiji kao pokretača nove energije u političkom i društvenom životu zemlje. Filip Balunović ističe kako studenti ne prihvataju nasleđe prethodnih generacija, već traže nove pravce društvenih promena, grleći različitosti i promovišući ljudskost, solidarnost i hrabrost. Aktivizam mladih se vidi kao avangarda u teškom istorijskom trenutku, sa potencijalom da donese pozitivne promene. Mediji i vlast pokušavaju diskreditovati pokret, ali studenti ostaju istrajni i aktivni u borbi za drugačiji društveni kurs.
Političke perspektive:
Levo: Levo orijentisani izvori ističu transformativni potencijal studentskog aktivizma kao izazov ukorenjenim nacionalističkim i autoritarnim narativima. Naglašavaju prihvatanje različitosti, solidarnosti i humanističkih vrednosti kao osnovu za progresivne društvene promene. Kritika medijske manipulacije i državnog represivnog delovanja je takođe izražena, prikazujući omladinski pokret kao svetionik nade protiv toksične političke atmosfere.
Centar: Centristički izvori predstavljaju studentski aktivizam kao značajan društveni fenomen koji donosi novu energiju i ideje u politički pejzaž Srbije. Priznaju izazove sa kojima se mladi aktivisti suočavaju, uključujući medijsku pristrasnost i politički otpor, ali se fokusiraju na konstruktivne aspekte njihovog angažmana i potencijal za postepene društvene promene kroz dijalog i demokratsko učešće.
Desno: Desno orijentisani izvori često su skeptični ili kritični prema studentskom aktivizmu, ponekad ga prikazujući kao disruptivni ili pod uticajem spoljnih ideoloških agendi. Naglašavaju važnost stabilnosti i kontinuiteta, smatrajući da odbacivanje nasleđa prethodnih generacija može biti nepoštovanje nacionalne istorije i vrednosti. Medijsko izveštavanje iz ovog ugla može se fokusirati na napore vlasti da održi red i dovodi u pitanje efikasnost ili motive protesta.
